İtalya’da mutlak yoksulluk: sosyal bir acil durum

İtalya’da mutlak yoksulluk neredeyse 5,7 milyon insanı etkiliyor; bu da nüfusun yaklaşık %9,7‘sine denk geliyor. Güvencesiz ve düşük ücretli işlerin giderek yaygınlaşmasına yansıyan, birçok kişinin onurlu bir yaşam sürmesini zorlaştıran endişe verici bir olgu. En savunmasız kategoriler, eğitim ve yeni teknolojiler gibi temel kaynaklara erişimin giderek sınırlandığı gençler ve çocuklu ailelerdir.

2024 Raporundaki endişe verici veriler

İtalyan Caritas’ın hazırladığı 2024 Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma Raporu endişe verici bir tabloya dikkat çekiyor. Belgeye göre, mutlak yoksulluk durumu 2 milyondan fazla aileyi etkiliyor; bu da hanelerin %8,4’üne eşit. Aile düzeyinde yoksulluk artışı 2022’ye göre hafif artmış olsa da bireysel veriler sabit kalıyor ve hâlâ şimdiye kadar kaydedilen en yüksek seviyeyi işaret ediyor.

Boylamsal analiz 2014’ten günümüze neredeyse sürekli bir artış gösteriyor. Özellikle, yoksulluk içindeki bireylerin yüzdesi %6,9‘dan %9,7‘ye yükselirken, ailelerin oranı %6,2‘den %8,4‘e yükseldi. Özellikle endişe verici olan, Kuzey İtalya’daki yoksul ailelerin sayısındaki artıştır; bu sayı 2014’ten bu yana neredeyse ikiye katlanarak %97,2 artışla 506.000‘den neredeyse bir milyon‘a çıkmıştır. Buna karşılık Orta ve Güney bölgelerde ise artış daha sınırlı kaldı.

Kırılması gereken bir kısır döngü

Yoksulluk ile ekonomik fırsatlar arasındaki ilişki İtalya’da kritik önem taşıyor. Rapor, ekonomik zorlukların nesilden nesile nasıl tekrarlanma eğiliminde olduğunu vurguluyor. Aslında, gençken zor ekonomik koşullar altında yaşayan 25 ila 59 yaş arasındaki İtalyan yetişkinlerin %34’ü artık kendilerini istikrarsız koşullarda buluyor.

Avrupa’da yalnızca Romanya ve Bulgaristan’da kalıtsal yoksulluk oranları daha yüksektir. Bu veriler acil dikkat gerektiren yapısal bir sorunu vurgulamaktadır. Mevcut durum, İtalyan toplumunda böylesine karmaşık ve köklü bir sorunun nasıl çözüleceği konusunda düşünmeye davet ediyor. Dünya Yoksullar Günü yaklaşırken, bu olguyla mücadele etmek ve herkes için fırsatları güvence altına almak için hedefe yönelik politikalara ihtiyaç ortaya çıkıyor.